| نام ناشر | |
| نام مولف | |
| سال انتشار | 1402 |
| نوبت انتشار | 20 |
| قطع کتاب | وزیری شومیز |
| شابک | 978-600-02-0464-8 |
زندگی، سلامت و دارایی افراد همواره در معرض حوادث و بلایای طبیعی قرار دارد. بیم از خسارات ناشی از این حوادث ، انسانها را به مقابله و تمهید راههای پیشگیری و جبران خسارات احتما لی فرا خوانده و در طول حیات بشری متناسب با نحوه زندگی و ساختار اجتماعی ، وسا یل و ابزار مختلفی به این منظور به کار گرفته شده است . انتخاب واژه بیمه در زبان فارسی نیز متوجه بیم از حادثه و خسارت بوده، ولی در زبانها ی انگلیسی ، فرانسه و عربی در نام گذاری این تأسیس به جای بیم به تأمین و امنیت ناشی از آن توجه شده است.
در عصر زندگی روستا یی، که اساس روابط اجتماعی بر کانون خانواده و قبیله بنا نهاده شده بود، در هنگام ورود خسارات جانی یا مالی به هر یک از اعضا، همه قبیله با همیاری و تحمل بخشی از خسارات ، به مقابله با آن می پرداختند. این مکانیزم در صو رتهای گوناگونی جلو ه گر می شد: کمک و دستگیری از کار افتاد گان (در اثر پیری یا حوادث )، تکفل خانواده ها یی که سرپرست خود را از دست می دادند،
کمکهای مختلف به مال باختگان ناشی از حوادث و بلایای طبیعی، پرداخت دیه درصورتی که عضو قبیله مسئول خسارات وارد به ثالث بود... .
بیمه را میتوان از دیدگاه حقوقی و عملیاتی تعریف نمود. بنابر تعریف حقوقی:
بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد میکند که در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارد بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند.
