حقوق بشر و آزادی های بنیادین

حقوق بشر از حقوق و بشر سخن می گوید. انسان به دلیل انسان بودنش و داشتن کرامت، دارای حقوق و آزادی هایی است و تصور انسان بدون داشتن آنها بی معنی و بیهوده خواهد بود. خداوند انسان را آفریده و به او موهبت زندگی بخشیده است. وی را اشرف مخلوقات قرار داده، از روح خود در او دمیده و وی را شایسته ی سجده ی فرشتگان قرار داده است. حقوق و آزادی هایی که انسان از آن، چه در حقوق الهی و طبیعی و چه در حقوق موضوعه برخوردار است، برخی شامل حقوق و آزادی هایی می شود که اشخاص عمومی مانند دولت و یا اشخاص خصوصی حق تعرض به آن را ندارند و دولت نیز موظف به پاسداری از آنها و برخورد با کسانی است که به آنها تعرض نمایند (بخش نخست– نسل نخست حقوق بشر یا حقوق مدنی و سیاسی). دسته ی دیگر از حقوق شهروندان حقوقی هستند که برخلاف حقوق مدنی و سیاسی، تحقق و اجرای آنها منوط به مداخله ی دولت و دیگر اشخاص عمومی و ایجاد تشکیلات مناسب اداری برای ارائه ی آنها به مردم جهت رفع نیازمندی های آنها می باشد که حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یا حقوق مطالبه از دولت یا نسل دوم حقوق بشر نام دارد (بخش دوم – نسل دوم حقوق بشر یا حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی). این حقوق لازمه ی حق زندگی و کرامت انسانی است و بهره مندی و برخورداری از آنها به استفاده ی هرچه بهتر و بیشتر نسل نخست حقوق بشر کمک می نماید. دسته ی سوم از حقوق بشر شامل حقوق همبستگی است که لازمه و پیش شرط نسل نخست و دوم حقوق بشر است و آنها را تقویت و تکمیل می نماید. این دسته از حقوق، بین المللی ترین نوع حقوق بشر است، زیرا حقوق و تکالیف ملت ها و دولت های مختلف را در برابر یکدیگر در عرصه ی بین المللی و جهانی دربرمی گیرد. پایه و مبنای این دسته از حقوق، اصل برادری و همبستگی می باشد ولی همبستگی نوع بشر نه در حوزه ی داخلی بلکه در سطح بین المللی و میان کشورهای مختلف است و تحقق آن غالبا مستلزم مداخله و اقدامات مثبت کشورها و گاه عدم مداخله ی آنها می باشد (بخش سوم – نسل سوم حقوق بشر یا حقوق همبستگی).