جرم شناسی بالینی

  کتاب حاضر مشتمل بر دو بخش و پنج فصل است:
بخش اول : جرم شناسی بالینی در پرتو پیدایش و توسعه مفهوم حالت خطرناک
-اندیشه های جرم شناختی و حقوقی
-توسعه علمی مفهوم حالت خطرناک در پرتو جرم شناسی بالینی
بخش دوم : جرم شناسی بالینی در پرتو بحران و تحول مفهوم حالت خطرناک
-بحران جرم شناسی بالینی در نظریه الغاگر
-تحول جرم شناسی بالینی و مفهوم حالت خطرناک
-رویکرد مقابله با حالت خطرناک
•نویسنده محترم در مقدمه کتاب حاضر بیان داشتند که جرم شناسی که یکی از علوم مرکب است در یک تقسیم بندی کلی منقسم بر جرم شناسی نظری (که موضوعش تبیین عمل و اقدام جنایی یا عوامل و فرایندهای ارتکاب جرم است) و کاربردی (که به تعبیر ژان پیناتل، فقط، جرم شناسی بالینی، یعنی جرم شناسی اصلاح و درمان، شناخت مجرم خطرناک و در نهایت، پیشگیری از تکرار جرم است)، میشود.
•نگرش علمی جرم شناسی بالینی نسبت به بزهکار تا حدی مشابه نگرش پزشک به بیمار است به همین جهت اصل جرم شناسی بالینی از مدل پزشکی الگو می گیرد.جرم شناسی بالینی به بسترها و عوامل ارتکاب جرم توجه دارد و در مورد کسی که مرتکب جرم شده است به علت یابی می پردازد.
•مقابله موثر با تکرار جرم که غایت جرم شناسی بالینی است، مستلزم شناخت حالات مختلف شخصیتی بزهکار و مولفه های آن هست، بررسی شخصیت بزهکار و تحلیل مولفه های آن در جرم شناسی بالینی، زمانی که پیروان جبر علمی در جستجوی یافتن ضابطه کیفری جدیدی بودند منجر به درک حالتی گردید که گاروفالو یکی از بنیانگذاران مکتب تحققی، آن را حالت خطرناک، خطرناکی یا هول انگیزی نامید.
•مفهوم حالت خطرناک در چارچوب جرم شناسی بالینی در اندیشه کیفری معاصر جایگاہ خاصی پیدا کرده است و در قانون گذاری کشورهای مختلف به شکل قواعد جزایی و مقررات حاکم بر مجازات ها انعکاس یافته است.