عشق و ازدواج: درمان مشکلات زناشویی براساس نظریه‌های سیستم خانواده

  عشق و ازدواج: درمان مشکلات زناشویی براساس نظریه‌های سیستم خانواده

با اینکه ارزیابی خانوادۀ تحتِ درمان یک کار بسیار پیچیده است، اما فرایند منظمی است که هر یک از ابعاد آن مبنای نظری خود را دارد. این کتاب به این امید نوشته شده که متخصص باالینی باا توصایف نحوۀ ارزیابی خانواده و نحوۀ تفسیر داده ها بتواند رابطۀ متقابل نظریه و عمل را بهتر درک کند.
وقتی متخصص شروع به درمان یک مشکل بالینی می کند، طبیعی است کاه بایاد در ابتاد ا ماهیات آن مشکل را بسنجد. گرچه چنین عبارتی تا حدی مخالفت متخصصان بالینی را برمیاانگیدد ، اماا کثارت درمانهایی که به علت سنجش ناکافیِ متغییرهای مهم و موثر بر درمان دچار شکست شده اند، حیارت انگید است. تاثیر درمان به سنجش بستگی دارد؛ اگر دامنۀ سنجش خیلی محدود باشد، درمان احتماا کارساز نخواهد بود. نمونه های بیشماری نشان میدهد که سنجش ناکافی به تااثیر درماان صادمه زده است. پدشک ممکن است بارها داروی ادرارآور برای بیماری که تورم اندام تحتانی دارد تجوید کناد ، اما نتواند تشخیص دهد که بیمار دچار نارسایی قلبی مدمن است. نتیجه این کاه تاورم انادام تحتاانی همچنان ادامه مییابد. روانپدشک ممکن است بیمار اسکیدوفرنی را بستری کناد ، اماا توجاه نکناد کاه
چطور رابطۀ دشوار بیمار و والدینش در بساتری شادن او نقاش داشاته اسات . بیماار ممکان اسات
بهترشده و مرخص شود، اما چند ماه بعد دوباره بستری میشود. خانواده درمانگر ممکن است والادین
و پسر اسکیدوفرنیک آنها را درمان کند، اما به این حقیقت اهمیات ندهاد کاه والادین دچاار گریاد «
» عاطفی از خانواده های اصلی خود هستند. گرید عااطفی والادین از گذشاته ماان از آن اسات کاه
والدین بتوانند از تمرکد روی مشکلات پسرشان دست بردارند؛ لذا مجددا هم درمان بیحاصل خواهاد
بود.
اگر ارزیابی درمانگر جامعتر باشد و متغییرهای بیشتری را پوشش دهد، آنگاه درماان هار یاک از ایان
موارد موفقتر خواهد بود. ایجاد و استمرار در حفظ دید وسیعتری نسبت به مشکل بالینی کار سادهای
 درمان مشکلات زناشویی براساس نظریه های سیستم خانواده « عشق و ازدواج
نیست. مان عمده برای دست یاافتن باه ایان دیاد جاام در تنگناهاایی قارار دارد کاه محادودیت چارچوب نظری درمانگر تحمیل میکند. درمانگر فقط تا جایی را میبیند کاه مفااهیم ادراکیاا باه او
برای درک مشکلات اجازه میدهد. اگر باکتری را علت بیماری عفونی بداناد ، درماانش را بار کشاتن باکتری متمرکد میکند. اگر میدان عفونت بیمار با باشد، آنتیبیوتیاک بیشاتری تجاوید مای شاود . باه
عبارت دیگر، رویکرد درمانی متخصص را چارچوب نظری او جهت میدهاد . متخصاص میاندیشاد ،
من « اگر فقط بتوانم فعالیت این باکتریها را کنترل کنم، میتوانم مشکل این بیمار را حل » . کانم الگاوی
ادراکی یک متخصص دیگر ممکن است این باشد که روابط میانفردی بیمار عامل موثر بر آسایبپذیری
او در مقابل عفونت است. اگر عفونت بیمار این متخصص مدام عود کند، او متغیرهای فیدیولوژیاک
را دوباره ارزیابی می کند، ولی در عین حال به فکر میافتد و ازدواج، خانواده و روابط نددیاک او را هام
بررسی می کند.
با اینکه مدتهاست که بسیاری از متخصصان باالینی اهمیات سانجش متغیرهاا در ساطو مختلاف را
تشخیص داده اند، ولی انجام این کار در نبود یک« » نظریه تلفیقی دشوار است. یک نظریه تلفیقی باه
ما یک شیوۀ منظم برای جم آوری، سازماندهی و تلفیق اطلاعاتی میدهد کاه از مشااهدۀ ماا از تماام
سطو به دست آمده است دیده می شود که در نبود چنین نظریه ای، تماام متخصصاان یاک گارایش
عمیق دارند به این که دانش را به اجدای کوچکتر تقسیم کنند و درمان را بر یک بخش خاص
سازند. متخصصان بالینی دانش و تخصص درمانی خود را در زمینه های خاصای متمرکاد میکنناد ، واغلب به زمینه های خارج از دانش و تخصص خود اهمیت بسیار کمی میدهند.