| نام ناشر | |
| نام مولف | |
| سال انتشار | 1396 |
| نوبت انتشار | 1 |
| قطع کتاب | وزیری شومیز |
| تعداد صفحه | 96 |
| تیراژ | 1000 |
| شابک | 9786003464018 |
انتخاب روش انجام پروژه و انتخاب مناسب ترین قرارداد، یکی از تصمیم گیری‌های مهم پروژه است. سیستم اجرای پروژه به مجموعه ای از فرآیندها اطلاق می‌گردد که در آن نوع قرارداد، روش پرداخت، محدوده مسئولیت هر یک از طرفین قرارداد، نحوه حل و فصل اختلافات دست اندرکاران پروژه و نحوه توزیع و تخصیص ریسک در دوره حیات تبیین می‌شود. سالیان اخیر روش‌های انتخاب مناسب اجرای پروژه می‌تواند هزینه‌های پروژه را به طور متوسط تا 5 درصد و زمان اجرای پروژه را تا 30 درصد کاهش دهد و انتخاب سیستم نامناسب برای پیشبرد پروژه می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند تأخیر و افزایش هزینه و بروز اختلافات و ادعاها در پروژه‌ها گردد. از معمول ترین و رایج ترین روش‌های قراردادی اجرای پروژه می‌توان به گروه روش‌های خود اجرا یا امانی، روش مدیریت ساخت یا چهار عاملی، روش متعارف یا سه عاملی و روش طرح وساخت یا دو عاملی اشاره نمود.
یکی از مهمترین قراردادهایی که در نیل به این هدف مابین پیمانکار و کارفرما منعقد می‌گردد و دارای پیشینه ای طولانی است،قراردادهای طراحی،تامین وساخت می‌باشد که به آن اصطلاحا «EPC» اطلاق می‌شود در چنین پروژه هایی، پیمانکار مسئول کار مهندسی و طراحی است؛ به نحوی که عملکرد مورد نیاز حاصل شود. افزون بر این، پیمانکار مسئول همه ی تدارکات پروژه و مسئول ساخت آن است. این قرارداد از آن جهت «کلید گردان » هستند که در آنها پیمانکار یک مجموعه کامل را تهیه کرده و کارفرما یا توسعه دهنده پروژه، یک تشکیلات کامل را در هنگام « چرخش کلید» دریافت می‌کند.
درروش طراحی، خرید و ساخت، کارفرما از طریق یک قرارداد واحد با طراح – سازنده، خدمات طراحی و ساخت پروژه را تأمین می‌نماید. مسئولیت و ریسک کارفرما در این روش به حداقل می‌رسد و منبع واحد مسئولیت ( طراح – سازنده ) تمامی خدمات طراحی، تدارکات و ساخت پروژه را بر عهده می‌گیرد. در این سیستم امکان طرح و ساخت همزمان به حداکثر می‌رسد. ریسک کارفرما در راه اندازی پروژه مربوط به اطلاعاتی است که در مرحله برگزاری مناقصه و یا مذاکره برای واگذاری قرارداد طرح و ساخت تولید می‌کند. اجرا کننده معمولاً قیمت کار طراحی و ساخت را به طور همزمان پیشنهاد می‌کند. طراحی و ساخت ممکن است بطور همزمان باشد یا نباشد.
گسترشE.P.C اجرای پروژه‌های زیربنایی صنعتی در سال‌های اخیر در کشورهای در حال توسعه به روش فراوانی داشته است تا جایی که امروزه بسیاری از فعالیت‌های در دست اجرا به ویژه در صنعت نفت، با بهره گیری از این روش انجام می‌شود. این روش، یکی از روش‌های نوین در اجرای طرح ها، می‌باشد که با عنوان روش کلید در دست نیز نام برده شده است زیرا پس از انجام عملیات راجع به نصب و تکمیل ساخت و آزمایش‌ها و بازرسی‌های فنی، کارفرما تنها با فشار دادن یک کلید، از پروژه مورد نظر بهره برداری می‌کند.
تازگی استفاده از این قراردادها در ایران ،عدم انتشار آرای دادگاه‌ها و محرمانه بودن رسیدگی‌های داوری،باعث شده درباره ی این موضوع رویه ی درخور توجه و قابل استنادی در کشورمان به وجود نیاید اما از این بابت کشورهای مدرن و باسابقه راه‌های متفاوتی را در روشن سازی این گونه مسائل در پیش گرفته اند و لازم است تا مبانی قراردادهای استاندارد یا نمونه و یا در کل دیدگاه‌های مختلف در این مورد بررسی شده و آن دسته که با نظام حقوقی و عرفی کشور ما سازگاری و همخوانی دارند و در عمل نیز قابلیت اجرایی کردن را داشته باشند را برگزینیم
