| نام ناشر | کتاب آوا |
| نام مولف | |
| سال انتشار | 1396 |
| نوبت انتشار | 2 |
| قطع کتاب | وزیری شومیز |
| تعداد صفحه | 362 |
| تیراژ | 1000 |
| شابک | 9786006558486 |
استفاده از علوم پزشکی مختلف در راستای اجرای عدالت یا هنر کارشناسی در مسائل مربوط به علوم پزشکی در راه کمک به تنظیم قوانین و اجرای عدالت. عبارت پزشکی قانونی معادل الطب الشرعی در عربی، Medcine Legale در فرانسوی و Legal Medicine در انگلیسی است. واژه «فارنزیک مدیسین» (Forensic Medicine) و Medical jurisprudence هم در بسیاری از کشورهای انگلیسی زبان رایج است.
پزشکی قانونی نوین در ایران عملاً از زمان ناصرالدین شاه قاجار شروع شده است. میرزا تقی خان امیرکبیر، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار پس از تأسیس مدرسه دارالفنون به سبک مدارس اروپائی در سال 1850 میلادی (1266 هجری قمری) از معلمین اطریشی رشته‌های مختلف علوم دعوت کرد تا جهت تدریس در دارالفنون به ایران عزیمت کنند. در همین زمان یکی از آن‌ها به‌نام سرگرد مهندس زاتی که برای تدریس رشته مهندسی به ایران آمده بود در منزل خود به طرز مشکوکی فوت کرد. جسد وی را یکی از همین معلمین به‌نام دکتر جاکوب - ادوارد پولاک که معلم طب و جراحی آن زمان بود، تشریح کرد و علت مرگ وی را خفگی با گاز ذغال تشخیص داد. به این ترتیب اولین کالبد گشایی قانونی نوین در ایران در سال 1854 میلادی (1270 هجری قمری) توسط دکتر پولاک انجام شد.
پس از تصویب قا نون آئین دادرسی کیفری (قانون اصول محاکمات جزایی) ( برای مشاهده کتب برتر آیین دادرسی کیفری کلیک کنید) در سال 1290 هجری شمسی و لزوم به‌کارگیری اطباء در وزارت عدلیه آن زمان جهت معاینه اجساد اموات، جراحات و آثار و علائم آن، این وظائف را در تهران مرحوم دکتر عبدالرحیم فیلسوف ملقب به «فیلسوف الاطباء» از اطباء فارغ‌التحصیل از فرانسه، انجام می‌داد و نام وی به‌عنوان اولین طبیب قانونی در تاریخ ایران به ثبت رسیده است.
فهرست مطالب
